Dit is een onderwerp waarop onze zienswijze in beweging is.

Vóór tantra had ik (Annemarie) überhaupt nog nooit gehoord van niet-pieken of het vermijden van een climax. Ik wist dat in sommige culturen de mannen dat beoefenen met het idee dat ze levensenergie verliezen met klaarkomen en ejaculeren, maar voor vrouwen had ik er zeker nog nooit van gehoord. In tantra wordt dit dus vaak beoefend: geen piekorgasmes hebben. Ze zeggen dat het je levensenergie wat ‘lekt’ als het ware en die wil je juist behouden. Ik heb dit 4 jaar ook zo beoefend.

De ‘theorie’ erachter is dat je bij een piekorgasme heel erg piekt in je dopamine, maar daarna een soort crash krijgt. Die crash kun je ervaren als een soort kater gevoel, minder energie en minder ‘zin’. Bij ratten is duurt dit, aantoonbaar, 19 dagen lang. Mensen zouden dit ook kunnen hebben, maar het is niet aangetoond volgens mij.

Inmiddels denk ik dat het wonder van ons lichaam heel goed in elkaar zit en geloof ik er persoonlijk niet meer in dat iets wat zo natuurlijk in ons lijf gebeurd, iets is dat ons leegzuigt of van levensenergie beroofd. Dat zou een raar foutje zijn van de natuur en die maakt over het algemeen geen foutjes.

Ik voel in mezelf wel verschil met als ik heel snel en doelgericht gewoon even piek en wanneer ik meer tijd neem, mijn lijf opbouw gun en heel rustig tot een orgasme kom. Maar….vertrouw ons niet op onze blauw/groen/bruine ogen en probeer het vooral zelf. Wij gaan er vanuit dat dit bij iedereen anders is. Voel je verschil? Komt dat echt door het pieken of niet-pieken of spelen er andere factoren mee? Waar gedij je beter bij? Om dus die 19 dagen voorbij te komen moet je het wel minimaal een week of 3 proberen en in die tijd seksueel actief zijn. Bij mij heeft mijn cyclus invloed en vooral of ik goed geslapen heb of niet. Succes!